Pozostałe książki

• ISBN9788301191566
• Oprawatwarda
• AutorBarbara Skarga
• WydawnictwoWydawnictwo Naukowe PWN

"Kłopoty intelektu. Między Comte'em a Bergsonem pierwotnie wydane w 1975 roku to pierwsza książka Skargi, w której na horyzoncie jej zainteresowań sytuują się zagadnienia formacji intelektualnych, a także mechanizmów, które kierują myślą ludzką na polu problemów teoretycznych. Jest to książka tyleż o „kłopotach intelektu”, co o „kłopotach rozumu”, czy raczej „kłopotach z rozumem”.Kłopoty intelektu to nie tylko pierwsze sformułowanie koncepcji formacji intelektualnych, ale także wzorcowy przykład użycia jej w pracy z zakresu historii filozofii. Można rzec,mało inspirujący, wręcz kłopotliwy materiał badawczy przyczynił się do sformułowania szczególnie inspirującej metody czy idei z zakresu historii filozofii (a choćby szerzej: historii myślenia, albo wręcz: teorii myślenia), której użycie zaprowadziło Skargę na zupełnie inne obszary tematyczne.Bartosz DziałoszyńskiBarbara Skarga (1919-2009), wybitna filozof i badaczka filozofii, historyk idei. Absolwentka filozofii na Uniwersytecie Wileńskim, profesor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN (związana z nim poprzez kilka dziesięcioleci), nauczyciel kilku pokoleń filozofów. W czasie wojny działała w podziemiu, była łączniczką AK. W 1944 roku została aresztowana poprzez bolszewików, trafiła do łagru. Do kraju wróciła w 1955 roku. Był to w dodatku powrót do pracy naukowej.Badaczka filozofii pozytywistycznej, dwudziestowiecznej filozofii francuskiej, stanowczo zainteresowana problematyką metafizyczną i etyczną. Wychowawczyni kilku pokoleń filozofów w Polsce.Autorka wielu prac naukowych o polskiej i francuskiej myśli filozoficznej, także eseistka publikująca w Znaku i Tygodniku powszechnym. Redaktor naczelny Etyki, członek Komitetu Redakcyjnego Biblioteki Klasyków Filozofii, inicjatorka i redaktor naukowy 5-tomowego Przewodnika po literaturze filozoficznej XX wieku."

• ISBN9788301194024
• Oprawatwarda
• AutorBarbara Skarga
• WydawnictwoWydawnictwo Naukowe PWN

„[…] są to teksty istotnie, bez wątpliwości nie tylko z jednego ducha poczęte, lecz także właściwie, mimo bogactwa i rozmaitości przedmiotów, wokół jednej sprawy rozkręcone. Jak tę sprawę nazwać? O czymkolwiek mowa w tych rozprawach – a zawsze dotyczą one czegoś wyjątkowo ważnego dla naszej kultury – autorka dostrzega trudności, o jakie się potykamy, gdy usiłujemy określić ściśle granicę pomiędzy zjawiskami, z których jedno jest dobre, a drugie złe, a które albo z tego samego źródła wypływają, albo do tych samych motywacji ludzkich się odwołują czy również mogą uchodzić za odmiany tej samej natury. A przecież, aczkolwiek trudno te granice zdefiniować i czasem, gdy nie chodzi o wypadki skrajne, możemy się wahać, jak rzecz daną i doświadczaną osądzić – odróżnienie dobra od zła nie zanika, nie może być nigdy unieważnione. Proszę mi na słowo uwierzyć, iż nie ma w tych rozprawach Barbary Skargi, w jakiejkolwiek kolejności je studiować, ani jednej, po której przeczytaniu czytelnik nie poczułby się wzbogacony, zbudowany i autorce wdzięczny". Leszek Kołakowski Z zachęty do czytania rozpraw Barbary Skargi Wydany po raz pierwszy w 1999 roku zbiór O filozofię bać się nie musimy to publikacja nieszablonowa na tle twórczości tej autorski. Napisana pozostała z myślą o najmłodszych uczniach Barbary Skargi – ostatnim pokoleniu wychowanych przez nią humanistów, których Skarga zostawia z przesłaniem wartym przypomnienia – nie bójmy się niepewności poznawczej – uczmy się pytać. „Nie wiem", „wydanie mi się", „możliwe" – to słowa, które do dyskursu filozoficznego wprowadził już Sokrates, a które należałoby przywrócić dzisiejszej debacie publicznej chorej w zacietrzewieniu i pewności swoich racji. Skarga nie boi się mówić o kwestiach fundamentalnych – prawdzie, czasie, intelekcie i jego nadużyciach, cynizmie, tożsamości czy złu, nie boi się stawiania pytań i konstatowania, iż na niektóre z nich nie ma odpowiedzi. Mówi: wyjdź poza swoje ciało i zadziw się światem – zapytaj, o co w nim chodzi i nie bój się, jeśli nie znajdziesz odpowiedzi. Lektura obowiązkowa dla wszelkich, którzy zapomnieli się dziwić.