Pozostałe książki

• ISBN9788365680389
• Oprawamiękka
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Ten tom niedługich esejów i aforyzmów Emila Ciorana (19111995) został opublikowany w 1979 roku i jest pesymistyczno-nihilistyczną refleksją filozofa nad ludzkością, historią i nad sobą. W wieku 68 lat powraca on do swego życia i stawia diagnozę człowiekowi jako takiemu. Nie jest to jednak refleksja teoretyczna w zwykłym sensie. Cioran był niepowtarzalnym egzystencjalistą wśród francuskich egzystencjalistów powojnia. Jeśli teoretyzuje, to za każdym razem wychodząc od siebie i, trzeba przyznać, najmocniej zajmujący jest tam, gdzie pisze o sobie: Niczego, czym się zajmowałem, o czym mówiłem poprzez całe życie, nie sposób oddzielić od tego, co przeżyłem. Nic nie zmyśliłem, byłem tylko sekretarzem swych doznań, podsumowuje. Wbrew tendencjom modernizmu stwierdza w tym kontekście: Biada książce, którą można czytać, nie zastanawiając się cały czas nad autorem. Jego pisarstwo jest autoterapią, mizantropia formą zdrowego rozsądku, pesymizm wyrazem zachwytu nad życiem, nihilizm odpowiedzią na to, co wymyka się słowu. I właśnie ta otchłań w człowieku przewija się poprzez cały tom jako ostateczna instancja rozważań nad historią i ludzkim uwikłaniem w nią, nad brakiem wiary i tęsknotą do niej. Ćwiartowanie, które po francusku oznacza także rozdzieranie, a choćby torturę rozrywania końmi, zawiadamia tu rozdarcie między pragnieniem wiary i sensu a poczuciem absurdu wszystkich religii i zwątpieniem w jakiekolwiek poznanie. Rozkrok nad otchłanią. Tytuł Ćwiartowanie Autor Cioran Emil Wydawnictwo Aletheia EAN 9788365680389 ISBN 9788365680389 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka liczba stron 214 Format 12,2x19,5 cm Rok wydania 2018 Oprawa broszurowa

• ISBN9788365680013
• Oprawamiękka
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Emil Cioran (1911–1995), należy do najwybitniejszych i najmocniej kontrowersyjnych filozofów XX wieku. Swym trudnym połączeniem pesymizmu (życie nie ma sensu, zakończenie go byłoby najkorzystniejszym wyjściem) z pragnieniem życia fascynował kolejne pokolenia. Brewiarz powstał w latach 1941–1944. Jest to ostatnia książka napisana przez autora po rumuńsku i pierwsza stworzona we Francji, w tym czasie bowiem Cioran emigrował już z Rumunii, gdzie się urodził i gdzie powstało po rumuńsku pięć jego innych książek. Po Brewiarzu wypowiadał się już wyłącznie języku francuskim. Polski czytelnik (równie zresztą jak czytelnicy z innych krajów) znał Brewiarz w przekładzie z francuskiego. Dodatkowo była to wyłącznie część pierwotnego manuskryptu. Niniejsze wydanie jest tłumaczeniem całości z rumuńskiego oryginału. Pokazuje się w dwóch tomach (Brewiarz zwyciężonych i Brewiarz zwyciężonych II), tak jak ukazywało się w Rumunii w ostatnich latach. Stres przeprowadzki z kraju do kraju i z języka do języka inspiruje autora do rozliczeń z ojczystym narodem i Bałkanami, z religią, a zwykle z własną egzystencjalną sytuacją samotnika zawieszonego pomiędzy ojczyznami i nękanego poczuciem bezsensu. Cioran tworzy tu własną wersję rodzącego się wówczas we Francji „egzystencjalizmu", a równocześnie buduje dzieło rzadkiej poetyckiej urody – filozoficzny poemat prozą.Tytuł oryginału: Indreptar patimasISBN: 9788365680013Kod paskowy: 9788365680013Autorzy: Cioran EmilTłumaczenie: Kania IreneuszWydanie: 1Rok wydania: 2016Kod wydawcy: 20881Miejscowość: Warszawaliczba stron: 174Oprawa: MiękkaPKWiU: 58.11.1Format: 12.0x20.0cmGłębokość (mm): 13Waga: 0.16Język oryginału: rumuńskiJęzyki: polskiGrupa towarowa: Książka

• ISBN9780952173694
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoKontra

Wszyscyśmy wtedy wiedzieli o rozgromie, o panicznym odwrocie i o tym, iż mimo odezw i plakatów, Wilna nie obronimy. Pamiętam, w jakimś miejscu rozchyliła się nagle zasłona kurzu i ujrzałem tuż przy drodze, w zbożu leżący, rozbity samolot. Skrzydło aeroplanu sterczało bezradnie pośród kłosów żytnich. Za chwilę kurz przysłonił znów oczy. Ten widok jednak utrwalił się w mojej pamięci. Złamane skrzydło, jak symbol przegranej wojny sterczące w zbożu, widziałem przed sobą tego dnia, kiedyśmy wszyscy jechali w półsennej malignie zmęczenia i apatii na front. Było źle, a później coraz gorzej. Oddaliśmy Wilno bolszewikom i cofali dalej na południe. Już w pierwszej bitwie zapomniałem o złamanym skrzydle aeroplanu.***Często, pisząc o sprawie wileńskiej, lub stosunkach polsko-litewskich, nie możemy się w Wilnie zdobyć na chłodną rozwagę. To prawda. Może zbyt bezpośrednio odczuwamy te sprawy, tym niemniej przyznać musimy, że rozumiemy je głęboko i naszym naturalnym prawem jest zabieranie w tej materii głosu. Lecz bywa, że uczucie goryczy przeważa w niektórych wypadkach nad możliwością roztrząsania rozumowanego. Wtedy piszemy nie z mózgu, a z serca. Myliłby się ten, kto osądza w czambuł, iż na dzisiejszej Litwie kowieńskiej nie powstała żadna nić łącząca ją z dawną Litwą historyczną, prócz godła państwowego. Widzieliśmy tam odruchy błyskotliwe i bliskie nam podejścia do tradycji. Przykładów można żeby przytoczyć szereg. Czasem się zdaje, że ot lada chwila odszukamy coraz więcej wyrazów we wspólnym słowniku. I znów nagle, jak lodowata nawałnica, spada wieść z Kowna, która ostudza wszelki zapał.***Kochana, stara Ryga! W jej krętych, wąziutkich uliczkach przybrzeżnych, w jej ładownych towarami witrynach, wśród starych sreber i starych książek przyczaił się jeszcze Gemt beztroskiego handlu. Bywa wieczorem, z okna do okna, patrzą ku sobie na piętrze, zapalone pod abażurem lampy. Dorożka konna głośnym echem klepie po kamieniach. Bramy zawarte. Na moście palą się już cegliste latarnie i w pięknym ich odblasku burzą się fale morza, napierając na fale Dźwiny. Kołyszą się barki u mola. Zabawne również są i niezgrabne holowniki. Z czerwonym światłem, głęboko siedząc w wodzie, krążą wokół znacznych statków jak wodne jamniki.Józef Mackiewicz Tytuł Dzieła T.31 Najstarsi tego nie pamiętają ludzie Autor Józef Mackiewicz Wydawnictwo Kontra EAN 9780952173694 ISBN 9780952173694 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka ilość stron 656 Format 205x135 mm Rok wydania 2021 Oprawa twarda

• ISBN9788362858880
• Oprawamiękka
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Idea powinna być obojętna, pisze w tym tomie z 1949 roku, po niezakończonej jeszcze traumie totalitaryzmów Emil Cioran (19111995), rumuńsko-francuski klasyk XX-wiecznej czarnej myśli i jednakowo czarnego humoru. Kiedy idea wzbudza zapał i entuzjazm, kiedy rodzi prozelitów, zaczyna się epilepsja. Przed takim schorzeniem autor chce ratować czytelnika końską kuracją odzierania ze złudzeń, mitów i wiary. Tą pierwszą napisaną po francusku książką rumuński emigrant po przejściach (epizod sympatii do faszyzmu) zyskuje sławę we Francji, gdzie pozostanie już do końca samotniczego życia oraz za granicą: na niemiecki dzieło to wkrótce przetłumaczył sam Paul Celan. Dojrzalszy od wczesnej publikacji Na szczytach rozpaczy, bardziej radykalny od późniejszych tekstów, kształt rozkładu należy do najistotniej efektownych książek Ciorana. Życie bez bogów i bez zawziętości iluzji, które na pół wieku stanie się udziałem autora, postulowane tak dawno, nadal fascynuje czytelników jako trucizna-lekarstwo, farmakon, jako opis życia dopowiedziany do końca, wreszcie, w najłagodniejszym przypadku, jako pewien eksperyment myślowy, ćwiczenie filozoficzne, którego nie można pominąć. Okaże się po nim paradoksalnie, iż z tej relacji kronikarza rozkładu złoży się coś nowego, może prawdziwsza nadzieja w beznadziejności. Tytuł zarys rozkładu Autor Emil Cioran Wydawnictwo Aletheia EAN 9788362858880 ISBN 9788362858880 Kategoria Literatura, Filozofia liczba stron 230 Format 12,2x19,5 cm Rok wydania 2015 Oprawa broszurowa

• ISBN9788365680884
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

O niedogodności, a nawet fatalności narodzin Emil Cioran (19111995), rumuńsko-francuski filozof, pisał w późnym okresie życia. Książka ukazała się w 1973 roku, lecz nawiązuje stylem i treścią do wcześniejszych, takich jak Na szczytach rozpaczy czy Okno na Nic. Aforystyczną formą przypomina Nietzschego, radykalnością nihilizmu wyraźnie go przewyższa. Cioran negujący wszelkie doczesne zaangażowanie z religijnym na czele krąży tu myślami wokół paradoksalnego ograniczenia wolności, jakim jest życie. Jak dawni katarzy i hinduiści widzi w zaistnieniu nieszczęście. Obraz życia jako ucieczki przed katastrofą narodzin pozwala mu roztoczyć wizję innej wolności niżeli ta, którą szczyci się cywilizowany świat: Chciałbym być wolny, wolny do upojenia. Wolny jak umarły w powiciu. Ale na wskroś sceptyczny wobec życia, oświadcza równocześnie: Nikt bardziej ode mnie nie ukochał tego świata. Narodziny po komicznym w swojej przypadkowości poczęciu okazują się większym problemem filozoficznym niżeli śmierć. Terapeutyczna funkcja pisania? Nostalgia za czasem przed narodzinami lekarstwem na lęk przed śmiercią? Filozofia zbudowana na neurozie autora może, jak się okazuje, wyzwalać tych, którzy ją właściwie zrozumieją. Pośród współczesnych myślicieli Cioran nie ma sobie równych w skrajności prowokacji, mizantropii i prześmiewczej, bezlitosnej demaskacji. Paradoksalnie jest to zarazem jednakowo niedościgła filozofia ekstazy, zniesienia granic ja i roztopienia się w czasie sprzed narodzin. Tytuł O niedogodności narodzin Autor Emil Cioran Wydawnictwo Aletheia EAN 9788365680884 ISBN 9788365680884 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka liczba stron 300 Format 205x145x20 mm Rok wydania 2021 Oprawa broszurowa

• ISBN9788365680655
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Emil Cioran (1911-1995) swoją pierwszą książkę "Na szczytach rozpaczy" opublikował jeszcze po rumuńsku w 1934 roku. Otrzymał za nią Nagrodę Fundacji Królewskiej w kategorii debiutu, podobnie jak Eugen Ionescu (później Eugene Ionesco), który obok Mircei Eliadego był w XX wieku trzecim najwybitniejszym rumuńskim pisarzem z pokolenia Ciorana. W okresie tworzenia tego wczesnego dzieła autor, tak jak Eliade, przeżywał krótkotrwały okres fascynacji faszyzmem, od czego później zdecydowanie się odciął. Był wówczas absolwentem filozofii uniwersytetu w Bukareszcie ukończonej na podstawie pracy magisterskiej o Bergsonie. "Na szczytach " stanowi też debiut myśli Ciorana, która przyniosła mu światową sławę w późnych latach twórczości po opublikowaniu kilkunastu książek oświetlających w aforystycznej nieraz formie główne wątki jego "radosnego pesymizmu". Czytelnik wynajdzie tu zaczątek tej drogi, idee dwudziestodwuletniego autora rozwijane konsekwentnie później - skupione wokół rozpoznania życia jako cierpienia i wokół koncepcji ratunku przez odkrycie pustki. Pustka, pewność, że zbawienia nie ma, zastępuje pozory wiedzy i wiary. Na podłożu tej właśnie wolności od świata "mieszczańskich" dążeń młody Cioran znajduje tragiczne zbawienie. W odległej Transylwanii jak francuscy egzystencjaliści burzy "absurdalne mury", żeby ich potem prześcignąć w radykalizmie tego przedsięwzięcia. Tytuł Na szczytach rozpaczy Autor Emil Cioran Wydawnictwo Aletheia EAN 9788365680655 ISBN 9788365680655 Kategoria Literatura, Filozofia ilość stron 260 Format 205x145 mm Rok wydania 2020 Oprawa broszurowa

• ISBN9780952173687
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoKontra

Wydaje się, że z moralnego znaczenia zewnętrznych objawów rycerskości nie wszyscy zdają sobie sprawę. Najbłyskotliwiejszym bodaj przykładem jest hołd oddawany poległym w wojnie przeciwnikom. Bez dwóch zdań mieści moment szlachetnej pobudki, a więc moment wychowawczy, gest estetyczny, w pełni odpowiadający rycerskim tradycjom.... Trzeba przyznać, że Niemcy robili to atrakcyjnie. Ich cmentarze poległych Rosjan na przykład, niedużo się różniły pod względem pietyzmu i wojskowej opieki, od cmentarzy żołnierzy własnych. Uzupełnianie krzyżów prawosławnych, stylizacja napisów, mówiących przeważnie o śmierci bohaterskiej, mogłoby służyć za przykład takiej tradycji rycerskiej i świadczyć jednocześnie o jednej z nielicznych, niestety, spektakularnych kart obfitej Wojny. Pomniki swoim przeciwnikom wystawiali Niemcy zarówno na swej ziemi, jak obcej.... Zaborczy rząd rosyjski przejawiał też w tym kierunku pewną tolerancję. Oczywiście nie budował pomników żołnierzom polskich powstań, równie, jak my nie projektujemy dla poległych żołnierzy armii Dybicza czy Paskiewicza. Ale oto w roku 1914, na skwerku koło kościoła Św. Katarzyny, przy ul. Wileńskiej w Wilnie, stanąć miał pomnik poległym i zmarłym Francuzom z roku 1812.***Słowo szpieg było zawsze określeniem ujemnym, stanowiło o pewnego rodzaju pogardzie tego zawodu. Z pewnego rodzaju złowieszczym lekceważeniem wymawialiśmy... Szpieg. Dlaczego? Wychowanym w tradycjach rycerskich, zdawało się nam, iż tylko człowiek otwarcie występujący do boju, jako równy z równym, zasługiwać może na szacunek, na słowa uznania i podziwu. Szpieg to jest człowiek zawsze przebrany, a więc ukrywający własne oblicze, działający cichaczem, a więc nie wystawiający własnej osoby na takie ryzyko. Poza tym musi być w głównej mierze podły, tchórzowaty, nikczemny, chytry. Powoli pojęcia te ulegały ewolucji. Dopiero obszerna wojna światowa pokazała nam prawdziwego szpiega. Jego znaczenie, jego poświęcenie, bohaterstwo nieraz. Zasługi człowieka wywiadu, pojedyńczego człowieka równają się zasługom tysięcy niejednokrotnie żołnierzy na froncie.... Stało się więc tak, iż z jednej skrajności wpadliśmy w drugą i kult szpiega rozpowszechnił się w romansach, powieściach, pamiętnikach, publicystyce... Przesada! Zawód wszakże jest stanowczo niebezpieczny szczególnie, lecz pracuje w nim jednak niepokaźna zaledwie liczba naprawdę ideowych, owianych patriotyzmem. Większość, jak poprzednio, tak i nadal pozostało płatnymi ajentami, sprzedającymi swą pracę, wiadomości i ryzyko życia za pieniądze.Józef Mackiewicz Tytuł Dzieła T.30 Gest rycerskiej tradycji Autor Józef Mackiewicz Wydawnictwo Kontra EAN 9780952173687 ISBN 9780952173687 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka liczba stron 316 Format 205x135 mm Rok wydania 2020 Oprawa twarda

• ISBN9780907652922
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoKontra

Mackiewicz pisał na przykład, że ideologia bolszewików miała charakter totalitarny, czego nie można wyjaśnić w kategoriach ciągłości pomiędzy myślą rosyjską a sowietyzmem; że komunizm nie jest internacjonalizmem, ale że podsyca i posługuje się nacjonalizmami; że nacjonalizm zniszczył tożsamość historyczną i kulturalną narodów w Europie Wschodniej; że bolszewizm i nacjonalizm jako formy polityki prowadzą do rasizmu politycznego; że ludzie poddani ciśnieniu polityki utożsamiają się z myśleniem kolektywnym że w polskiej mentalność narodowej, opartej na micie ofiary, brak wrażliwości dla cierpień innych narodów; iż Polacy w systemie komunistycznym stawiali nie tylko heroiczny opór, lecz uczestniczyli także w kłamstwie, konformizmie, oportunizmie, w terrorze, a niekiedy w zbrodni progresywność Mackiewicza polega na postawieniu problemów, których znaczenie zostanie docenione sporo lat później. Włodzimierz Bolecki, Rzeczpospolita 2 marca 2002 Wznowienie Zwycięstwa prowokacji, różniące się jednak od poprzednich wydań londyńskich, bowiem poszerzone przez wydawcę o uzupełnienia, które autor przygotował w 1981 roku, zamyślając kolejne wydanie książki i analizując materiał egzemplifikacyjny. Owe uzupełnienia Józefa Mackiewicza, poza zaprojektowaną poprzez autora funkcją ilustracji wywodu i rolą argumentacyjną, są dziś dla piszących o literaturze emigracyjnej czy o poglądach pisarza znaczne o tyle, iż nie pozwalają mieć wątpliwości co do negatywnych Mackiewiczowskich ocen komponentów historii najnowszej tak pokaźnych, jak ruch Solidarności czy pontyfikat Jana Pawła II w sferze politycznych jego oddziaływań. Do chwili obecnej zdarzało się, iż różnie spekulowano na temat stanowiska Mackiewicza w tych kwestiach pojawiały się choćby próby dowodzenia, iż pisarz spojrzałby inaczej (tzn. W zgodzie z powszechną w Polsce opinią) na bieg najnowszych zdarzeń, gdyby informacje mu było np. Prześledzić rozwój i zasięg oddziaływań papieża-Polaka. Spekulacje takie znajdowały rację bytu, gdyż drażliwe poglądy pisarza pozostawały ukryte w nie publikowanej korespondencji. Teraz, dzięki dołączeniu do Zwycięstwa autorskich uzupełnień, sytuacja zmienia się niezwykle, a sfera interpretacyjnych dowolności widocznie się zawęża. Wacław Lewandowski, Archiwum Emigracji 1998 zeszyt 1

• ISBN9788362858958
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Emil Cioran (19111995), francusko-rumuński myśliciel, choć dziś już klasyk XX-wiecznej filozofii, nie podpada pod żadną charakterystyczną systematyzację. Najbliżej byłoby mu chyba do szeroko pojętego egzystencjalizmu, który w powstałej w czasie rozkwitu tego nurtu we Francji Pokusie istnienia (1956) znajduje niepowtarzalny wyraz. Cierpieć oto jedyny sposób na poznanie poczucia istnienia. Istnienie oto jedyny sposób podtrzymania naszej przegranej. W jedenastu esejach tego tomu autor przeciwstawia się iluzjom, myśleniu w kategoriach raju: religii i wszelkim utopiom, ze społeczno-politycznymi włącznie. Daleki od naiwnego jego zdaniem heroizmu francuskich filozofów, wypowiada własny, wyjątkowo prywatny egzystencjalizm. Skatalogowane tu eseje można uznać za przejściowe w drodze do tego uprywatnienia: kontynuują one po trosze poetycko-retoryczny fason okresu rumuńskiego, a także ciągle jeszcze podejmują tematykę geopolityczną. Cioran, który nastawia umysł na najwyższe obroty wyrafinowania i subtelności, zwraca tu uwagę na pożytki płynące z niemyślenia, z fideizmu, a nawet z głupoty, których upór i zdolność do wysiłku budują cywilizację, wznoszą katedry i stawiają mosty. To tylko jeden z paradoksów wyciąganych w tym zbiorze przez Cioranową myśl meandryczną, aforystyczną, niesystematyczną, która jednakże jak mało innych inspiruje czytelnika i każe mu nie tylko myśleć od nowa i inaczej,jednakowo postępować i działać. Tytuł Pokusa istnienia Autor Emil Cioran Wydawnictwo Aletheia EAN 9788362858958 ISBN 9788362858958 Kategoria Literatura, Filozofia ilość stron 262 Format 12x19,5 cm Rok wydania 2016 Oprawa broszurowa

• ISBN9781838413514
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoKontra

swym zwyczajem, nabytym od obcowania z naszymi chłopami, rzecz opowiem z ogródkami, od strony rynku końskiego począwszy. Kupiliśmy z sąsiadem na Ponarskim Rynku w Wilnie czarnego wałacha i poszli na Zawalną, róg Rudnickiej, gdzie, jak zapewne pamiętają wilnianie, był taki wielki sklep żydowskiego rymarza. Właśnie żydek zdejmował miarę na chomąt, a ja ujrzałem w kiosku jakieś pismo w wydaniu zeszytowym, po polsku, pt. Świeże Widnokręgi. Zanim zdążyłem je otworzyć, zdarzył się wypadek, iż do komisariatu milicji wpłynął meldunek o ukradzeniu komuś tam karego konia. Milicjant wyszedł, ziewając (komisariat był tuż), łapą przytrzymał szczękę, błoto, ziąb, chmurno. Spojrzał w niebo, po czym w ulicę i dostrzegł mojego wałacha. Zaraz: cap! Do komisariatu.***Zgoła natomiast śmiesznie brzmią takie terminy jak czerwony car, czerwony absolutyzm itp. Terminy te używane są z wyraźną intencją, by straszyć nimi modną dziś w świecie demokrację, w uczciwym czy udanym przekonaniu, że dawne monarchie stanowiły antytezę prawdziwej demokracji. Argument taki może posiadać choćby widoki powodzenia, bo ignorancja mas wzrasta w stopniu wprost proporcjonalnym do czytelnictwa, jakkolwiek stwierdzenie to wydać się może świętokradztwem. Lecz tak już jest: polityczna demagogia w postaci druków nie uświadamia mas, a je ogłupia. W ten sposób dzisiejsze demagogiczne pojęcie demokracji stało się nie tylko pustym frazesem,często uciążliwym, otumaniającym reżimem, miast reprezentować ideały wolności i ideały demokratyczne. Gdyby się tak nie stało, to ludzie pamiętający jeszcze czasy sprzed roku 1914, nawet bez wystawiania swej odwagi cywilnej na próbę, musieliby głośno przyznać, że swobody właśnie charakteru demokratycznego obszerniejsze były pod berłami cesarskimi, niżeli w następnym okresie demokracyj i socjalizmów rozmaitych odcieni, nie mówiąc już o narodowym socjalizmie Hitlera i komunistycznym socjalizmie Stalina.***Z tymi wadami wydaje się mi też tak, że wybraliśmy sobie za narodowe, takie z ich liczby (bo bez wad nie ma narodu), które od biedy idą najlepiej do twarzy. Jestem przekonany, że częściej okłamujemy siebie właśnie, wytykając swoje rzekomo standardowe wady, niż gloryfikując się w auto-panegirykach.Józef Mackiewicz Tytuł Dzieła T.33 Wrzaski i bomby Autor Józef Mackiewicz Wydawnictwo Kontra EAN 9781838413514 ISBN 9781838413514 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka ilość stron 544 Format 205x135 mm Rok wydania 2021 Oprawa twarda

• ISBN9788365680211
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Emil Cioran (1911-1995) należy do najbardziej oryginalnych i kontrowersyjnych filozofów XX wieku. Urodził się i spędził młodość w Rumunii. Tam powstały jego wczesne dzieła, przeważnie to jedno najsłynniejsze: Na szczytach rozpaczy (1934; Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2007). W 1937 roku wyjechał do Francji, gdzie już pozostał na resztę życia. Dziesięć lat później definitywnie zaprzestał pisania po rumuńsku. Do dziś jednak znajdują się jego wcześniejsze niepublikowane teksty w tym języku. realne, że Dywagacje, wydane w 2012 roku w Bukareszcie, są już ostatnie z tej kolekcji. Pochodzą prawdopodobnie z lat 1945-1946. Ich rumuński tytuł Razne sugeruje swym słowiańskim pochodzeniem różności, różnorodności, przeróżne wątki. Tematyka jest tradycyjnie cioranowska: nuda, ból, smutek, ludzka ułomność, iluzje wiary bezsens, a zarazem urok życia, jedno i drugie ukazane w na poły poetyckiej, aforystycznej formie (ostatnia tęsknota: pójść na dno razem ze słońcem); heroizm: zdrowie to brak jakiejkolwiek wiary i świadomość nieodwracalnego. Pisarstwo miało dla Ciorana sens terapeutyczny, pisał, kiedy czuł, że musi jakoś leczyć swoją chorobę istnienia, tęsknotę do zniknięcia. Jego książki jednakże, choć powstawały doraźnie w osobistej sprawie, posiadają rzesze czytelników, którym ta trudna, bolesna, a zarazem pełna fascynacji życiem myśl pomaga zrozumieć własną egzystencję. Tytuł Dywagacje Autor Emil Cioran Wydawnictwo Aletheia EAN 9788365680211 ISBN 9788365680211 Kategoria Literatura, Filozofia liczba stron 164 Format 12x19,5 cm Rok wydania 2017 Oprawa broszurowa

• ISBN9780952173656
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoBdm

Ze wszystkich powracających na świecie najczęściej powracają: myśli. Może dlatego, iż myśl nie ma w tym ani wyrachowania, ani celu. A ot, tak sobie, przy byle okazji, aby tylko powrócić. Jest na przykład jesień, liście żółkną. I nagle ni z tego, ni z owego myśl powraca do jakiejś tam byłej jesieni. Tak się złożyło raptem. Do zanotowanej kiedyś w mojej książce Bunt rojstów. Szczególnie dawno temu. Ani tej jesieni nikt pamiętać nie może, a i książki nie pamięta, bo i po co ona komu?Ciężko się zamykają powieki dnia i długo trwa szarość wieczorna. Noc się przywleka ospale, jakby spać się jej nie chciało. Nu! paszoł Koń pobiegł raźniej po miękkim gruncie. Z pól pociągnęło zapachem przejrzałych kwiatów, i czut' jakby miodem od nich. Odwieczne, dwurzędne szeregi brzóz skłaniają się ku sobie koronami, gdzieniegdzie pożółkłym listeczkiem, ale zamknąć sklepienia nad drogą nie dadzą rady, bo trakt jest szeroooki. Nad końskim łbem kołysze się duha, a powyżej pierwsze gwiazdy.Ładny trakt.- On i piękny, on i komfortowy. Cienia daje, jest gdzie konia popaść, i dla ludzi także samo tropinka pomiędzy drzewami.Pojechali w ciemniejącą noc. Wielka cisza wokoło. Czasem sowa się odezwie.Nic nie wiem o człowieku, który mnie wiezie, i on o mnie nie wie nic, choć dwóch nas tylko na tej furmance, w tej pustce, ciszy i nocy. (...)Z wolna, nad wyraz z wolna, w takt chrzęstu kopyt po miękkiej ziemi, rozwijać się zaczęła rozmowa i szła między nami ze wszystkimi skrętami drogi, a drogę mieliśmy długą, jak długa jest noc jesienna.Józef Mackiewicz Tytuł Bunt rojstów Autor Józef Mackiewicz Wydawnictwo Kontra EAN 9780952173656 ISBN 9780952173656 Kategoria Literatura, Literatura faktu, reportaż liczba stron 368 Format 138x206x36 mm Rok wydania 2019 Oprawa twarda

• ISBN9788365680914
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Opublikowany w roku śmierci francusko-rumuńskiego filozofa Emila Ciorana (1911-1995) tom wywiadów z nim stanowi niezwykle szczególną publikację. Na początku lat 70. XX wieku Cioran pisał do znajomego: Mam sześćdziesiąt lat i nigdy nie występowałem publicznie. Nie cenił życia literackiego, nie przyjmował nagród, a swoje pisarstwo uważał za terapeutyczne. Żył paradoksalnie: uznawał życie za bezsensowne, ale je kochał i cieszył się nim. W późniejszym okresie jednak, w miarę rosnącej sławy, zaczął udzielać wywiadów, czasem nawet rozmowy z nim odbywały się przed zebraną publicznością. Niniejszy zbiór mieści dwadzieścia takich wywiadów i rozmów z Cioranem z ostatniego ćwierćwiecza jego życia, typowo z lat osiemdziesiątych XX wieku. Mówi on o sobie i swym stosunku do świata, opowiada o dzieciństwie, młodości i powodach, dla których, osiadłszy na stałe we Francji, w latach 40. porzucił ostatecznie język rumuński i zaczął pisać po francusku. Sporo miejsca w rozmowach zajmują kwestie egzystencjalne: sens (bezsens) życia, a zarazem czerpanie z niego, samobójstwo, religia, Bóg. Wywiady powstały przy najróżniejszych okazjach, rozmaici byli rozmówcy i dlatego mamy tu całą gamę tematów i różną głębię refleksji. Niektóre wątki powtarzają się, oświetlane zarazem z różnorodnych perspektyw. Dzięki czemu czytelnik uzyskuje wielostronny obraz osobowości filozofa poświadczony poprzez niego samego. Tytuł Rozmowy Autor Emil Cioran Wydawnictwo Aletheia EAN 9788365680914 ISBN 9788365680914 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka liczba stron 374 Format 205x145x35 mm Rok wydania 2021 Oprawa broszurowa

• ISBN9788365680778
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

Można uznać ten zbiór niedługich felietonów-esejów za literacki debiut Emila Ciorana (1911-1995), choć w tej formie książkowej ukazały się one dopiero po jego śmierci. "Rzeczywisty" debiut książkowy to "Na szczytach rozpaczy" (1934, przekład polski: Wydawnictwo Aletheia, Warszawa...

• ISBN9780952173649
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoBdm

Daleko byśmy odbiegli od tematu niniejszej książki, gdybyśmy chcieli rozważać objawione Prawdy Boże i wchodzić w ocenę komentarzy ludzkich. To nie jest celem tej pracy. Celem jest zarejestrować fakty dla laika przystępne, oczywiste dla oka, świadomości i sumienia prostego człowieka,...

• ISBN9780907652908
• Oprawatwarda
• AutorJózef Mackiewicz
• WydawnictwoBdm

Słyszało się za swoje artykuły nie tylko słowa podzięki. Wieleż to razyprzykrym zgrzytem odzywał się ten i ów, mnóstwo to razy przy minimalnej czarnejchodziła krytyka od stolika do stolika kawiarnianego: nie można brać wszelkiegotak defetystycznie, nie należy wiecznie malować czarnymi...

• ISBN9788365680594
• Oprawabroszurowa
• AutorEmil Cioran
• WydawnictwoAletheia

To druga książka Emila Ciorana, rumuńsko-francuskiego pisarza i filozofa (1911–1995), napisana po rumuńsku i wydana w Bukareszcie (1936), dzieło 25-latka, który dwa lata wcześniej opublikował swój popularny debiut Na szczytach rozpaczy, a w 1937 roku dzieło nie mniej popularne ze względu na skandal, jaki wywołało, Święci i łzy (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2008 i 2017). W tym czasie autor był nauczycielem licealnym w Braszowie. Rok później wyjechał na stypendium do Francji, gdzie osiadł na stałe. Po II wojnie światowej pisał już tylko po francusku. Zmianie języka towarzyszyła też zmiana stylu, a Księga złudzeń jest przykładem wczesnej poetyki, potem już rzadszej w dziele Ciorana. Niniejszy tom cechuje niezwykła intensywność emocji i obfitość form: od modlitwy poprzez poetycki esej albo może eseistyczną poezję prozą po skrupulatny aforyzm, tak specyficzny dla jego późniejszej twórczości. także tonacja całości jest istotnie zróżnicowana: od ironii po patos. Tematyka skupia się wokół kwestii wiary, mistyki, świętości, cierpienia i życia. Księga złudzeń orientuje się jeszcze na sprawy filozofii, którą autor studiował wcześniej na uniwersytecie w Bukareszcie i której w jednym z ponad 20 tekstów składających się na Księgę, zatytułowanym „Skończyć z filozofią”, wypowiada posłuszeństwo. Zarazem tworzy własną filozofię, bardzo złożoną i trudno uchwytną: mistyczną, pesymistyczną, a przy tym afirmującą życie, paradoksalną i buntowniczą.