Pozostałe książki

• ISBN9788379304196
• Oprawamiękka
• AutorBartosz Łoza,Aleksandra Chmielnicka-Plaskota
• WydawnictwoDifin

Z wprowadzenia (od Redaktorów): Arteterapia to jeden z „najatrakcyjniejszych problemów” współczesnej psychiatrii, całej medycyny, ale też szerzej – „zaangażowanych społecznie” nauk społecznych. Nie da się jej uprawiać, będąc specjalistą jedynie w jednej dziedzinie. W medycynie arteterapia jest klasyfikowana jako część rehabilitacji,równocześnie ciągle okazuje się, że jest zbyt spora i zbyt niezależna na tego typu poddaństwo. Czerpiąc wzorce z nauk medycznych, arteterapia przenika i inspiruje takie kierunki, jak pedagogika, pedagogika specjalna i edukacja artystyczna. O arteterapii można mówić poprzez podobieństwo do psychoterapii. Psychoterapia jest częścią psychiatrii, metodą leczenia zaburzeń psychicznych za pomocą szczególnych technik – osobistych oddziaływań terapeuty. W sytuacji arteterapii medycznej również mówimy o leczeniu przy pomocy szczególnych technik – przy wykorzystaniu środków artystycznych. Z arteterapią jest także podobny kłopot jak z psychoterapią – wykracza poza oddziaływania medyczne. Przy wykorzystaniu jej metod możliwa jest zmiana postaw psychologicznych, socjologicznych czy kulturowych. W tym kontekście określenie „terapia” staje się mylące, a powinno istotnie dyscyplinować. I jeszcze jedno podobieństwo do psychoterapii – arteterapia nie ma krytycznej sumy badań empirycznych potwierdzających „tak” lub „nie” wyznaczonia i efektywność używania. To nie zarzut, ale raczej wyzwanie dla naukowców i praktyków. Dlaczego więc arteterapia? Ani terapeuci, ani w głównej mierze pacjenci nie chcą rezygnować ze szczególnej postawy arteterapeutycznej, która pozwala przezwyciężać niemoc innych metod leczenia. Nie chcą rezygnować z postawy, która wyzwala akt twórczy – udostępnia im energię życiową i poczucie sprawstwa we własnym życiu, a zwłaszcza w chwili próby – w chorobie. Upowszechnienie i emancypacja arteterapii powodują, że nieuchronne stają się procesy standaryzacji. Ten podręcznik jest także tego wyrazem. To obrastanie przepisami budzi niechęć artystów, lecz jest gwarancją bezpieczeństwa dla pacjentów. Ustalenie reguł buduje podstawy do dalszego wzrostu wiedzy i praktyki. Przekazujemy Państwu pierwszy tom monografii poświęconej ARTETERAPII. To podróż od TEORII, przez PRAKTYKĘ KLINICZNĄ, do wielkich PROJEKTÓW AUTORSKICH.