Pozostałe książki

• ISBN9780907652878
• Oprawatwarda
• AutorMackiewicz Józef
• WydawnictwoKONTRA

Nie mam zaufania do klasyfikacji rozgraniczającej epoki, czasy, ludzi. Zakłamania było pełno i w poprzednich okresach, i taktycznych, i legendarnych, i podłych, i efektownych. Jak słowa Kościuszki czy ks. Poniatowskiego skaczącego do Elstery W realiach wojen sienkiewiczowskich i w niezliczonych innych apologetykach i propagandach, jeżeli już o nasze i nie nasze minione czasy chodzi. Nie ma niesprężystych przedziałów. Jedno zazębia się i przechodzi w drugie. Zwróćmy uwagę, iż największe w dziejach skomasowanie łgarstwa, nie po roku 1945, ale po raz pierwszy 5 maja 1912 nazwane zostało w Petersburgu Prawdą, a światu całemu wtarte w oczy, już bez przerwy, od 27 października 1917. Tyle iż od 23 września 1945 nagrodzone orderem Lenina. Nie ma więc tu żadnych barier celnych pomiędzy epokami. Legenda tego, co było w ostatniej wojnie, też nie powstała po, lecz w czasie tej wojny. Tyle iż można się było wtedy, łapiąc za klapy rozmówcę, jeszcze wykłócać. A dziś, niech-no kto spróbuje, choć mruknięciem, zakwestionować na przykład pod niebiosa wyśrubowane cyfry strat, czy inne, zalakowane pieczęciami patriotycznej kazionszcziny. Ohohoho! HoooNaturalnie,styl jest dziś gorszy. Gdzie samodzierżcę Wszechrosji ochraniało kilkuset agentów Ochrany, dziś byle prezydenta demokracji kilka, jeżeli nie kilkadziesiąt tysięcy policji. Więc raczej bym się zgodził na formułę przejściową: z deszczu pod rynnę, niż jakościowo przeciwstawną. Tytuł Dzieła T.24 obfite tabu i niewiele znaczące fałszerstwa Autor Józef Mackiewicz Wydawnictwo Kontra EAN 9780907652878 ISBN 9780907652878 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka liczba stron 582 Format 205x135 mm Rok wydania 2015 Oprawa twarda

• ISBN9780907652861
• Oprawatwarda
• AutorMackiewicz Józef
• WydawnictwoK

Ściśle prywatnie: Napisawszy dużo w życiu, nigdy sobie nie wyobrażałem, żebym kiedykolwiek mógł zasiąść do napisania tego artykułu. Wiedza bowiem, a wyobraźnia o wiedzy, to są dwa przeróżne kontynenty, oddzielone oceanem. Oceanu niepodobna przekroczyć przy pomocy muskułów własnego ciała. A więc, każdy wie, iż umrze. To jednak, co nazywa wyobraźnią śmierci własnej, w istocie nie jest żadną wyobraźnią, a jedynie schematem podręcznika szkolnego geografii. Gdzieś, tam, gdzie nigdy nie byłem i nigdy nie widziałem, uprawiają ludzie jakieś banany. Pan Bóg nam tej wyobraźni zaoszczędził łaskawie, bo, jak sądzę, z nią nie moglibyśmy żyć. Jak zaoszczędził nam zrozumienia bytu i wszechświata, początku i końca, po co, dlaczego i kiedy Bo tego umysł żeby nasz nie mógł strawić. Powiedział: macie sobie filozofię i bawcie się w szklance wody. Starczy z was.I ludzie się bawią. Czytają Einsteina. Zrobią plamę od wina na nowej marynarce – prosto od krawca, i martwią się «Daj spokój wreszcie! Co to znaczy wobec wieczności He, he, he!» Ot, do czego przyrównujemy wieczność w naszym przerażającym braku wyobraźni. I jedynie czasami, czasami, niezwykle rzadko się zdarza, nagle, po długich latach, gdy z kimś się przerozmawiało zda się o wszystkim już, ktoś powie: nie ma go. – Jak to nie ma?! – Zwyczajnie, nie ma, umarł. – Wtedy zażarzy się na ułamek sekundy żarówka wyobraźni, zgaśnie zaraz, lecz pozostawi szok.ISBN: 9780907652861Kod paskowy: 9780907652861Autorzy: Mackiewicz JózefRok wydania: 2015Kod wydawcy: 31006Miejscowość: London (Londyn)liczba stron: 572Oprawa: TwardaPKWiU: 58.11.1Format: 13.5x20.5cmGłębokość (mm): 45Waga: 0.73Języki: polskiGrupa towarowa: Książka

• ISBN9780907652847
• Oprawatwarda
• AutorMackiewicz Józef
• WydawnictwoKONTRA

Twórczość artystyczna nie ma ani wagi, ani miary. Nie można jej wyrazić w cyfrach porównawczych. Albo się podoba, albo się nie podoba. To rzecz ściśle subiektywna, ściśle prywatna. Wszakże zawodowa krytyka artystyczno-literacka wypracowała pewne konwencjonalne formy smaku, poziomu, wartości itp., przeistaczając je w autorytatywne tzw. Kryteria, ogólnie przyjęte i uświęcone poprzez erudytów danej dziedziny artystycznej, ale mnie się one wydają zawsze dlaczegoś nienaturalne. Umowne, zależne od mody, obyczajów i zwłaszcza autorytetów. Uznając je, musiałbym wyjść z założenia, że od roku 1564 nie tylko nie narodził się pokaźniejszy dramaturg od Williama Szekspira, lecz narodzić się nie może. A to stoi w sprzeczności z moim poglądem na historię naturalną człowieka. Tymczasem porównanie kogoś z późniejszych albo współczesnych do Szekspira stawia samoczynnie autora takiego porównania poniżej krytyki przyjętych form, jak wyjście na ulicę bez kołnierzyka i bez ogolenia. Po co więc mam się narażać? Dla mnie Balzak np. Jest genialny tylko ze względu na opis spraw ludzkich w jego cyklu Ludzkiej komedii. Nie znaczy to jednak, że od tego czasu co najmniej dziesiątki innych literatów, piszących o ludzkich sprawach, nie zrobiło tego lepiej od Balzaka. W moim przekonaniu, nawet niewątpliwie. Ale każda próba przesunięcia ciężkiej szafy wypełnionej uświęconą hierarchią, równa się porywaniu z motyką na słońce. Toteż w warunkach ustalonych konwencji, krytyka literacko-artystyczna wydaje się czynnością raczej niewdzięczną, spekulatywną i nad wyraz bezpłodną. Ba, mogłaby stać się i szczerą, i ciekawą, gdyby krytyk oceniał sam tylko utwór, nie znając nazwiska jego autora. Dopieroż aby było śmiechu z gaf popełnianych przez największych w dziedzinie krytyki erudytów!Józef Mackiewicz Tytuł Dzieła T.22 Wieszać czy nie wieszać? Autor Józef Mackiewicz Wydawnictwo Kontra EAN 9780907652847 ISBN 9780907652847 Kategoria Literatura, Eseje, publicystyka literacka liczba stron 598 Format 205x135 mm Rok wydania 2015 Oprawa twarda